Je behoort tot het gilde van de volstrekt onwetenden als je bij het vallen van de naam ‘Emster Belang’ niet onmiddellijk die van Dorothee Gorter te binnen schiet. Ruim twintig jaar voert ze het secretariaat. Ze hielp mee om de vinger van Emst tot een vuist te maken.
Een fenomeen waarmee de politiek rekening houdt, omdat het de mening van het dorp vertegenwoordigt. Maar pas op hè. Onze Vrijwilligster van de Maand, om deze en anderen redenen, sluit de ogen niet voor de realiteit. ,,Als onze vertegenwoordiger zijn rondje maakt, en passant de mensen om steun vraagt voor nota bene hun eigen belang, dan ontmoet hij al lang niet meer vanzelfsprekendheid. Het gaat om een jaarlijkse bijdrage van zegge en schrijve vijf euro. En als dat wordt genoemd lijkt het wel of je mensen om hun pincode vraagt.” Waarmee gezegd is dat de instantie die als geen ander in Emst een samenbindende functie heeft, van de zee van collectiviteit in de plas van gezamenlijkheid is beland.
Ik weiger passief te zijn
Dorothee, met zeven jaar inzet voor de Plattelandsvrouwen, voor de medezeggenschapsraad van de basisschool en niet te vergeten het beheer van het Ebbenhuis, weigert zich onder te dompelen in passiviteit omdat het allemaal toch lekker loopt. Ze weet dat het zo weer terug naar af kan zijn. ,,Toen ik in 1993 voor het bestuur werd gevraagd mocht ik voor een kop koffie het een-tweetje van voorzitter en secretaris verstoren. Om dan ook weer direct de biezen te pakken. Het zijn Vos en Bokma als hun opvolgers die de organisatie opener hebben gemaakt.
Hoogtepunten
Hoogtepunten zijn Emst 2000 en in de slipstream het Dorpsplan. Muziek in de kerk, alle koren in de hal van Eiland, de vlag van uniformiteit. Oost en West van het dorp die elkaar vonden naast jong en oud. Twee pareltjes van Klompenpaden. Wat zou het mooi zijn als die van Wenum-Wiesel via Vaassen, Emst en Epe, naar Heerde en Wapenveld konden worden doorgetrokken. Maar Epe in Vaassen ontbreekt het aan initiatieven. En dat is nou net de reden waarom ik Emst waarschuw voor het afglijden naar dezelfde passiviteit.”
Meelevend
Dorothee heeft Emst mede op de kaart gezet. Niemand die het durft ontkennen. Denk ook aan het erven project van Emster Belang dat weelderige hagen en flonkerend groen opleverde, het vele wat het Ebbenhuis faciliteert. Sinds enkele jaren woont ze in Epe, waar ze de Voorleesexpres bemenst, een Koerd als buurman helpt Nederlands te leren. Ooit streek ze van IJmuiden via een aantal tussenstations in Emst neer.
Mensenmens
De mensenmens als dochter van een vader die sterk bestuurlijk betrokken was. ,,Ik houd van contacten”, stelt ze zelf vast. En van dieren, voegen we er aan toe. Eentje die van aanpakken weet bovendien, die kan melken wat haar bij de veestapel in het buitengebied van Emst voordelen opleverde. Er is veel bereikt in het dorp, maar ze gruwt bij de gedachte dat het weer verloren kan gaan als de bijdrage in vergelijking met een pakje sigaretten zelfs in rook op gaat….
Deze maand is de genomineerde(n) voor de Vrijwilliger van het jaar-verkiezing Dorothee Gorter. Dick van der Veen interviewde haar voor Veluweland/BDU
