Henk ter Beek stille kracht achter Oener warenmarkt
Henk ter Beek heeft ver een hekel aan om in de belangstelling te staan. “Laat mij maar lekker werken op de achtergrond.” Nou, en dat doet hij en hoe! Van 1977 tot 2007 was hij de man die de warenmarkt als onderdeel van het Koefeest grote impulsen gaf.
Maar vergeet daarbij niet dat hij sindsdien nog ieder Koefeest om vijf uur ’s morgens paraat is om te helpen bij de indeling van de kramen en ook is hij nauw betrokken bij de groep die de oldtimers voor haar rekening neemt. Daarnaast is hij één van de beheerders van het Kulturhus, bestuurslid Oener Hof en laat hij zijn groene vingers spreken voor De Ontmoeting in Epe en voor de kerk.
Enorme groei
“Als kind keken we vanaf het schoolplein richting Keizerstraat waar een paar koeien stonden met een paar kramen. In 1977vroreg secretaris Heering of ik op de warenmarkt mee wilde lopen met bakker Wijnbergen. Samen met Henk Veldhuis hebben we de taak overgenomen. Eerst allemaal handwerk. Marktmeester Das gaf ons een tang om daarmee briefjes op een kraam te nieten. Weerdmeester, Das, Van de Vosse, Nijkamp. Ik heb met heel wat marktmeesters te maken gehad. Vroeger was er een voorjaar- en een najaarsmarkt in Oene, een gemeentelijke markt dus. Wat overbleef is het Koefeest.
Anneke Buitenkamp verzamelde de formulieren van de deelnemers. Nadat Henk stopte heb ik samen met een aantal vrijwilligers de klus geklaard. De warenmarkt werd groter en groter. Van een stuk of zeven kramen naar honderd en vijftig.”
Het hele gezin raakte erbij betrokken?
“Mijn beide jongens deden mee, mijn vrouw hielp in de koffietent van de vrouwen verenigingen. Je moest af en toe wel op je strepen staan anders liepen ze over je heen. Om twee uur woensdagmiddag zette de oude Berends de kramen neer. Dat had hij daarvoor al in Emmeloord gedaan.
Bij het indelen let je er op dat er niet teveel kramen van dezelfde branche zijn en zet je ook geen verkopers van kleding naast een visboer. Met grondplaatsen heb je bij de indeling wat meer mogelijkheden.”
Schade
Henk beleefde het meeste plezier aan de trekkertrek waarbij Jan Kluin steeds voor nieuw aanbod zorgde. “Op een gegeven moment was er een trekker behendigheidswedstrijd. Ze hadden de sturen zo omgedraaid dat waar je normaal naar links achteruit ging nu naar rechts zwenkte.
Een van de bestuurders had al een paar borreltjes op. Hij gaf een dot gas en de trekker maaide een aantal fietsen tegen de vlakte. Och, ook dat werd allemaal in goede harmonie opgelost
