WISSEL – Vijfenzestig jaar geleden is het dat Hennie Woutersen voor het eerst de werkplaats van een rijwielhersteller binnen stapt. Nu hij zijn tachtigste verjaardag viert gaat er geen dag voorbij of hij klungelt naar eigen zeggen wat aan omdat ie niet zonder de lucht en het sfeertje kan.
Dat klungelen moeten we vooral niet naar de letter nemen, want behalve her repareren van fietsen en solexen staan z’n handen naar het maken van allerlei voorwerpen. ,,Ik ben zoon van een slager uit Ugchelen. Leren was niet aan mij besteed. Als m’n moeder me naar school bracht was ik nog eerder thuis dan zij…. Het draaide uit op de ambachtsschool. Omdat je in die tijd nu eenmaal niet zonder papieren kon.” Nou, daar heeft ie er inmiddels een hele vracht van binnen gesleept. Vakdiploma;s vullen de wand over de volle breedte. ,,Op mijn vijftiende ging ik aan de slag bij Ben van de Heuvel in Apeldoorn. Ik heb het even geprobeerd bij pa in de slagerij, maar dat werd geen succes. Gelukkig kreeg hij in mijn broer een prima opvolger.” Anderhalf jaar ging hij er tussenuit. ,,Ik had een vriend die me gek maakte voor het varen. Ik was minderjarig dus had toestemming van mijn vader nodig om voor de keuring op te gaan. De jongens van de biljartvereniging stelden een brief voor me op. Die legde ik mijn vader voor de neus. Hij was altijd druk. Toen ik hem zei dat het iets was voor de biljartclub plaatste hij een handtekening zonder een zin te lezen. Zo kwam ik tot verdriet van mijn moeder op de Maasdam van de Holland America lijn. Na anderhalf jaar ondersteunend hospik had ik er genoeg van en werd ik meteen ingelijfd voor militaire dienst. Korporaal-chaufeur bij de Aan- en Afvoertroepen. Van de auto weer snel terug op de fiets: via Van Wijhe en Ebbink naar Wissel, waar ik bedrijfsleider werd bij Veldkamp. Van hem heb ik de zaak overgenomen.”
Handig
Hennie is wat je noemt een handige pief. ,,We hadden in Ugchelen dokter Piekema. Die legde zijn bezoekjes af op de motor. Op enig moment bleef hij er mee staan. Volledig van mijn eigen capaciteiten overtuigd zei ik: dat varkentje was ik wel even. Heb ’t ding helemaal uit elkaar gehaald. Kreeg daarna spullen nooit meer op z’n plaats, Gelukkig heeft een handige ‘knooierd’ me uit de brand geholpen.” Het is de enige keer dat het hem niet lukte iets voor elkaar te krijgen. In Wissel is hij voor honderden vakantiegangers handige Hennie. ,,Nu ik officieel ben gestopt komen ze ieder jaar nog naar me toe. Ik verkoop geen fietsen meer, maar als mensen met een lekke band staan of de ketting er af ligt, och dan help ik ze graag.” Er is altijd wel een reden om de werkplaats binnen te stappen en de geur op te snuiven waar hij niet zonder kan. Geen elektrische, dat is niet z’n ding. ,Nog een studie? Kom op!”,,Eenmaal rijwielhersteller, altijd fietsenmaker. Kijk naar mijn goede vriend Evert Huernink in Vaassen. Die is ook niet uit de werkplaats weg te slaan.”
Hennie Woutersen in zijn domein.
Reportage en foto: Dick van der Veen
