EpeVertelt! De Tovertuin

EpeVertelt! is een rubriek waarbij EpeDoet! mensen uitnodigt die vertellen over het vrijwilligerswerk dat zij doen. Voor deze editie zaten we op een mooie woensdagochtend in het zonnetje midden in De Tovertuin in Epe. Deze zelfoosttuin voor groentes, bloemen en kruiden is een prachtige plek om met Margreet en Anna Bonnie in gesprek te gaan. Ze vertellen vol enthousiasme over De Tovertuin. “Lekker buiten zijn en met je handen in de aarde bezig zijn. Het is heerlijk om te doen.”

Zowel Anna Bonnie als Margreet kwamen een keer bij De Tovertuin. Ze waren enthousiast en hebben meteen gevraagd of ze hier wat konden betekenen. Margreet heeft thuis ook een moestuin en neemt deze kennis mee, voor Anna Bonnie is een moestuin onderhouden helemaal nieuw. Bij De Tovertuin mag je alles doen.

“Het is leuk wat je hier allemaal leert. De initiatiefnemers Bram en Lieuwe vertellen veel. Bijvoorbeeld waarom iets op een bepaalde manier geplant of geoogst wordt. Die tips kun je gelijk toepassen. Daardoor leer je veel”, vertelt Anna Bonnie. Tijdens het vrijwilligerswerk zijn de dames lekker bezig, zoals ze dat zelf zeggen. “Een oude broek aan en lekker met je handen in de aarde wroeten”, aldus Margreet.

De dames zijn op woensdagochtend bij De Tovertuin te vinden. Deze dag komt er een redelijke vaste groep met zowel mannen als vrouwen. Maar de dames geven aan dat het werken hier heel flexibel is. “Er is ook iemand actief die in de zorg werkt, zij kijkt op basis van haar rooster wanneer ze wel of niet kan komen.” Die flexibiliteit kan heel fijn zijn. Margreet geeft advies: “Probeer het eens een ochtend naast je werk, het is zo verreikend.” Anna Bonnie vult aan: “Het is heel laagdrempelig, je komt wanneer je kan.”

De groep vrijwilligers is erg enthousiast, zo vinden ze: “Iedereen is prettig in de omgang. Dankzij De Tovertuin hebben we mensen ontmoet die we anders nooit ontmoet zouden hebben. In de pauze drinken we samen gezellig koffie en thee en dan praten we over van alles.”

Iedereen kan bijdragen
Werken in de tuin kan soms best zwaar zijn. Maar lichamelijke klachten hoeven er niet voor te zorgen dat je niet komt. Een tip van Margreet? “Ik vraag gewoon om twee klusjes voor een ochtend, zodat ik niet de hele tijd op mijn knieën hoef te zitten.” Ze vult aan: “Iemand anders komt af en toe helpen en doet zaadjes in de zaaibakken. Er wordt gekeken wat je wel kan en wat niet. Daar zoeken ze een klusje bij.”

“Soms doe je met anderen een karweitje. Of probeer je samen uit te vissen hoe iets werkt. Op een ander moment voer je diepgaande gesprekken tijdens het wieden of ben je in je eentje rustig aan de slag”, vertellen ze.

De Tovertuin
De Tovertuin is een zelfoogsttuin waar men biologisch tuiniert. Daar vertellen Anna Bonnie en Margreet wat meer over. “Het is belangrijk om goed voor de grond te zorgen. Er wordt geen kunstmest gebruikt en er komen hier geen zware machines aan te pas. De grond wordt met zorg bewerkt. Daarnaast vindt er wisselteelt plaatst. Dat houdt in dat gewassen telkens op een andere plek staan. Gewassen groeien dan langzamer. Ze krijgen meer tijd om te groeien, waardoor de smaak veel lekkerder is.”

Help jij mee?
Maar al deze kennis hoef je niet te hebben. De dames doen tot slot een uitnodiging: “Iedereen is welkom, kom erbij! Je kan gewoon eens langskomen, we kunnen je informatie geven of je kan eens een uurtje meedoen om het vrijblijvend uit te proberen.”

De Tovertuin zoekt nieuwe vrijwilligers. Is dit iets voor jou? Meer informatie over deze vacature vind je via www.epedoet.nl/vacatures

EpeVertelt! Maatschappelijk begeleider Vluchtelingenwerk

EpeVertelt! is een rubriek waarbij EpeDoet! mensen uitnodigt die vertellen over het vrijwilligerswerk dat zij doen. Deze keer gingen we in gesprek met Jan Muijs. Na zijn pensioen was hij opzoek naar zinvol vrijwilligerswerk waarbij hij iets kan betekenen voor anderen. Hij is nu 1,5 jaar maatschappelijk begeleider bij Vluchtelingenwerk en voelt zich daar als een vis in het water.

Vragen die er tijdens de begeleiding voorbij komen zijn Jan veelal niet onbekend. Denk aan het regelen van een energiecontract of het aanvragen van toeslagen. Jan vertelt: “er kwamen ook vragen die ik niet eerder op mijn pad heb gehad. In die gevallen kon ik terugvallen op andere vrijwilligers en op de teamleider van vluchtelingenwerk. Samen kom je er wel uit.”

De begeleiding duurt zes maanden. Welke persoon je begeleidt, wisselt dus steeds. Jan had eerst twee alleenstaande mannen als cliënt. Inmiddels heeft hij ook een echtpaar en een gezin begeleid. Jan begeleidt gemiddeld vier cliënten tegelijk. Daar is hij ongeveer anderhalve dag per week mee bezig. Daarvan zit hij een halve dag op kantoor.

Hoe loopt het?
Bij die begeleiding heeft Jan geleerd om goed zijn grenzen te bewaken. “Als er een nieuwe cliënt is, dan hoor ik de datum van de woningoplevering. Vooraf hebben we via de app al contact. Ik stel mezelf voor en leg uit wat mijn rol is”, aldus Jan. Tijdens de woningoplevering ontmoeten Jan en de cliënt elkaar. Die dag regelen ze samen verschillende praktische zaken zoals de daadwerkelijke inschrijving in de gemeente Epe of de aanmelding bij het waterbedrijf. Vervolgens wordt er een afspraak ingepland. “Er is in het begin, elke keer wel iets te regelen. Samen bespreken we post of e-mails die niet helemaal duidelijk zijn. Ook kijken we bijvoorbeeld hoe iemand lid kan worden van een sportvereniging en hoe iemand meer aansluiting binnen zijn/haar leefomgeving kan vinden”, vult Jan aan. Verder worden de mensen in contact gebracht met Taalpunt Epe voor het leren van de Nederlandse taal. Ook maken we hen wegwijs bij de Voedselbank en bij kringloopwinkels.

‘Je bouwt warm contact op’
Het is dankbaar werk, vervolgt Jan. “Je krijgt er zoveel voor terug. Ik ontmoet allemaal lieve, vriendelijke mensen die respectvol, warm en rustig zijn. Je bouwt een relatie op. Je leert over verschillende culturen. Over wat mensen beweegt, hun geloof en het gezin. Dat vind ik heel boeiend.” Toch heeft zo’n relatie ook altijd een eind, vult Jan aan. “Daar ben ik vanaf het begin duidelijk in.”

Taalbarrière?
Taal kan soms een barrière zijn bij dit werk. Jan vertelt erover: “Ik begeleid nu iemand die alleen een Ethiopische streektaal spreekt. Dan bel ik de tolken-telefoon. Daar werken mensen die vreemde talen spreken en ons helpen.”

Vluchtelingenwerk
Vanuit Vluchtelingenwerk is er een teamoverleg waarbij iedereen de taken onderling afstemt en nauw contact heeft met samenwerkingspartners. “Doordat we elkaar kennen kunnen we sneller schakelen om tot oplossingen te komen”, aldus Jan. Daarnaast zijn er vanuit Vluchtelingenwerk trainingen te volgen. Allereerst is dat de basistraining. Daar komen onderwerpen zoals contact maken, cultuurverschillen en taalbarrières aan bod. Jan vertelt ook over de training ‘omgaan met geld voor begeleiders’ die hij daarna volgde. “Cliënten zijn het niet altijd gewend om online te bankieren. Tijdens deze training krijg je tools om cliënten hierbij te begeleiden.”

Nieuwe vrijwilligers gezocht
Vluchtelingenwerk zoekt nieuwe vrijwilligers die als maatschappelijk begeleider vluchtelingen op weg willen helpen in de gemeente Epe. Is dit iets voor jou? Meer informatie over deze vacature bij Vluchtelingenwerk vind je via www.epedoet.nl/vacatures.

EpeVertelt Bert Pals Speulbrink clientenraad

EpeDoet! is het vrijwilligersplatform in Emst, Epe, Oene en Vaassen. Hier komt vraag en aanbod rondom al het vrijwilligerswerk in de gemeente Epe samen. EpeVertelt! is een rubriek waarbij EpeDoet! mensen uitnodigt om te vertellen over het vrijwilligerswerk dat ze doen. Deze keer het verhaal van Bert Pals, lid van de cliëntenraad van Viattence. “Als lid van de cliëntenraad kan ik hopelijk mijn steentje bijdragen zodat de cliënten in de laatste fase van hun leven een prettige, aangename en veilige leefomgeving hebben.”

Mijn moeder genoot elke dag
Begin september 2020 overleed mijn vader en er moest snel een oplossing komen voor mijn moeder omdat zij niet langer op zichzelf kon blijven wonen. Met de hulp van de diverse instanties bleek er een plek voor mijn moeder te zijn in Hofje Wendakker. Een ingrijpende beslissing en verandering in haar leven, maar ook wij vonden het best lastig!

Ondertussen deed het zorgpersoneel met passie, inzet en liefde er alles aan om het mijn moeder naar de zin te maken. Inmiddels is ook mijn moeder overleden, ze genoot van elke dag van de zorg die het team haar heeft verleend. Werken in de zorg is een roeping en die verdient van iedereen heel veel respect.

Wij zijn de stem van de bewoners
Eind 2021 ben ik benaderd door de cliëntenraad of ik na wilde denken om hiervan deel te gaan uitmaken. Na een afgesproken ‘snuffelstage’ ben ik in januari 2022 als lid toegetreden. Voor mijn moeder en haar medebewoners vind ik het zó belangrijk dat zij in deze laatste fase van hun leven een prettige, aangename en veilige leefomgeving hebben. Als lid van de cliëntenraad kan ik hieraan hopelijk mijn steentje bijdragen. Eén keer per maand komen de leden bij elkaar om lopende zaken te bespreken met de regiomanager en stellen wij zaken aan de orde die naar ons inzicht verbeterd zouden kunnen worden; wij zijn immers de stem van de bewoners!

Schuif jij aan bij de cliëntenraad?
Spreekt jou het verhaal van Bert Pals jou aan en wil jij ook een waardevolle aanvulling zijn voor de cliënten van Viattence? Viattence heeft in elk dorp, Heerde, Wezep, Vaassen en Epe een cliëntenraad. Binnen deze raden zijn nog enkele vacatures, wellicht is dit iets voor jou! Voor meer informatie kan je contact opnemen met de ambtelijk secretaris, mevrouw Eipie van den Bosch (telefoonnummer: 06-39633735 of e-mailadres: e.vandenbosch@viattence.nl).

EpeDoet! en De Ventwagen

EpeDoet! is woensdag 22 november 2023 vanaf 11.00 uur te vinden bij De Ventwagen van De Passerel.

DeVentwagen staat van 11.00 tot 11.45 uur bij De Speulbrink in Vaassen aan de Brunholdplaats 5. Benieuwd wat wij zoal voor jou kunnen betekenen? Kom vooral even langs. We gaan daar graag met je in gesprek over bijvoorbeeld de gratis workshops van de Vrijwilligersacademie. Ook nemen we het actuele overzicht met vrijwilligersvacatures uiteraard mee.

Zien we je daar?

EpeVertelt! De Luisterlijn

EpeVertelt! is een rubriek waarbij EpeDoet! mensen uitnodigt die vertellen over het vrijwilligerswerk dat zij doen. Deze keer gingen we in gesprek met een vrijwilliger van de Luisterlijn. De Luisterlijn is dag en nacht, het hele jaar door, bereikbaar voor mensen die behoefte hebben aan een vertrouwelijk gesprek. De vrijwilligers bij de Luisterlijn gaan een gesprek aan van mens tot mens en gaan echt even naast iemand staan.

De vrijwilliger van de Luisterlijn vertelt: ‘Na vele jaren werken in de ICT had ik behoefte om iets wezenlijks bij te dragen, iets voor mijn medemens te doen, meer in rechtstreeks contact. En zo kwam ik bij de Luisterlijn terecht.’ Bij de Luisterlijn werk je anoniem en daarom is de vrijwilliger in deze editie van EpeVertelt! ook anoniem. Ze is verbonden aan de locatie in Apeldoorn.

‘Elk gesprek is anders. Je maakt contact en legt verbinding. Het gaat erom dat je er bent, je hebt volledige aandacht voor iemand. Hierdoor voelt iemand zich erkend in z’n gevoel. Soms vragen mensen naar tips en die kan je dan vanuit je eigen ervaring geven. Het is belangrijk om altijd terug te gaan naar de persoon. Bijvoorbeeld door te vragen: Hoe klinkt dit voor jou? Is dit iets dat bij jou past?
Bijzonder vind ik dat je even deelgenoot wordt van iemands leven. Verhalen die je hoort zijn zo divers. Zo hoor je over dingen die gebeuren in levens van mensen die je zelf niet meemaakt. Bijzonder dat ze dat willen delen en daarover in gesprek willen. En op die manier kan ik iets voor een ander betekenen.’

Start en scholing
Wanneer je je aanmeldt als vrijwilliger bij de Luisterlijn volgt eerst een kennismakingsgesprek. Hierbij wordt vanuit beide kanten gekeken of het past en wat de verwachtingen zijn. Zodra je gaat starten volgt er een training. In de training leer je een basishouding. ‘Ik dacht: ik kan wel luisteren, maar ik heb veel geleerd, denk aan erkennen, actief doorvragen en samenvatten. Je leert echte aandacht te hebben voor iemand en zonder oordeel te luisteren.’ Er is maandelijks een intervisiebijeenkomst en twee keer per jaar een themabijeenkomst. Tijdens de intervisie spreek je andere vrijwilligers. Je spart en deelt ervaringen met elkaar. ‘Blijven leren is echt onderdeel van de Luisterlijn. Ik leer van de gesprekken die ik heb, van mijn medevrijwilligers en van de trainers.’

De Luisterlijn
Bij de Luisterlijn plan je zelf vooraf je diensten in en dit is vaak één dagdeel per week. De diensten doe je vanuit huis. Bij de Luisterlijn kun je telefonisch of via de chat contact hebben met mensen. De vrijwilliger die wij spraken is actief in de chat. ‘Maar of je nu de gesprekken via de telefoon of de chat voert, je zit eigenlijk nooit te wachten. Er is altijd wel iemand, de behoefte is groot.’

Mensen nemen contact op met heel wisselende redenen. Ze willen bijvoorbeeld een luisterend oor omdat ze niet lekker in hun vel zitten, een werksituatie willen bespreken of aan het daten zijn en daarover hun hart willen luchten. Ze vertelt: ‘Fijn is dat je in de chat meer tijd hebt om je antwoord te formuleren maar lastig is dat je iemands stem niet hoort en dat maakt het soms lastiger inschatten. Het heeft mijn wereld zoveel groter gemaakt, dat vind ik heel erg mooi. Het sijpelt ook door in mijn eigen leven. Gesprekken die je zelf persoonlijk voert verdiepen zich ook.’

Nieuwe vrijwilligers gezocht
De Luisterlijn in Apeldoorn zoekt nieuwe vrijwilligers. Luister jij als iemand zijn verhaal kwijt wil? Heb je een open houding, interesse in je medemens en wil je een luisterend oor bieden? Dan kan jij ook als vrijwilliger bij de Luisterlijn aan de slag!

Meer informatie over vrijwilliger worden bij de Luisterlijn vind je via www.epedoet.nl/vacatures.

Arwolt genomineerd

Vanaf zijn vijftiende, inmiddels al dik twintig jaar, is Arwolt Brummel jeugdtrainer bij de christelijke voetbalvereniging VIOS. Daarnaast maakt(e) hij zich op diverse andere terreinen voor deze vereniging. Hij hield er bovendien zijn vrouw en indirect ook een baan aan over!

Op een bank bij het clubhuis registreren we zijn betrokkenheid. “Ik voetbal vanaf mijn zesde jaar. Eerder mocht niet van mijn ouders. Ik moest eerst het zwemdiploma halen. Tot mijn vijftiende speelde ik bij onze buurman, sv Vaassen. Daar kwam ik terecht via buren en kennissen. Omdat mijn vrienden allemaal voor VIOS uitkwamen heb ik de overstap gemaakt. Anderhalf jaar geleden ben ik als speler gestopt.”

Nog steeds jeugdtrainer. Dat moet dus wel zoiets als een passie zijn?

“Daar heb je wel gelijk in. Het is zelfs zo dat ik er door in de Jeugdzorg ben beland. Ik heb na het behalen van de benodigde diploma’s nagenoeg alle jeugdteams getraind, van de f’jes tot aan de B-junioren. Ook was ik samen met een vriend leider. Ik heb drie voetballende zoontjes. Twee ervan heb ik in hun leeftijdscategorie getraind; in het nieuwe seizoen komt de derde aan bod. Nou ja, het opzetten van ”

Van het een kwam het ander….

“ Inmiddels ben ik al een tijdje scheidsrechter en leid wedstrijden van senioren en junioren. En sinds enkele jaren maak ik als jeugdvoorzitter deel uit van het hoofdbestuur.

We hebben en sterk groeiend aantal jeugdleden. Dat is belangrijk omdat zo ieder kind op eigen niveau kan spelen.

We hebben een eigen kledingpakket, vinden het belangrijk dat onze trainers er netjes bijlopen. Het geeft ouders mede het gevoel dat ze hun kind veilig bij ons achter kunnen laten.

In de laatste thuiswedstrijd lopen de kleintjes aan de hand van onze selectiespelers het veld op. Nou ja, ik was betrokken bij voetbalkampen, contracteerde de artiesten voor de Dorpsavonden van VIOS, coördineerde de Kantinecommissie.

Eens per jaar tekent een lichting junioren een contract, waarmee ze officieel lid worden. Als voorzitter teken ik dat ook. De kinderen lopen apetrots met het certificaat rond. Laten het op school zien aan klasgenoten. Daar hopen wij onze vruchten van te plukken.”

VIOS is een echte familieclub, Zelf ben je daar een goed voorbeeld van.

“Ik heb mijn vrouw er leren kennen. Zij zit in het eerste dames team. Via mijn wederzijdse familie ben ik gerelateerd aan de mede oprichter van VIOS (Zwier Disselhof redfactie) en aan de oprichter van CSV Apeldoorn. Mijn zwagers maakten deel uit van de selectie, speelden ook bij CSV Apeldoorn, mijn schoonzussen zijn actief enzovoort. Er zijn meer voorbeelden van families die hun hart aan de club hebben verpand, maar bij ons is het allemaal wel heel extreem.”

Onderschrift

Arwolt voor ‘zijn tweede thuis’.

‘Ik vind maatje zijn van toegevoegde waarde in mijn leven, hiermee help je iemand echt verder’

EpeVertelt! is een rubriek waarbij EpeDoet! mensen uitnodigt die vertellen over het vrijwilligerswerk dat zij doen. Deze keer gingen we in gesprek met Barbara, zij is ervaringsmaatje huiselijk geweld voor Maatjes achter de Voordeur bij Moviera. Barbara zet haar eigen ervaring met huiselijk geweld in om iemand met een gelijke ervaring te ondersteunen.

Barbara vertelt: “Ik heb ruim acht jaar met huiselijk geweld geleefd. Het waren zware jaren en uiteindelijk kwam ik in een Blijf van m’n Lijfhuis van Moviera terecht. Hier heb ik veel geleerd zoals mijn eigen grenzen aangeven en zelfliefde. Ik merkte dat het beter met me ging doordat ik beter ging slapen en de blauwe plekken uiteindelijk weg gingen”.

In deze periode heeft Barbara ondersteuning gehad van een therapeut. “Ik had een fijne therapeut die me goede tips gaf. Maar toch miste ik de (ervarings)deskundigheid van iemand die hetzelfde heeft meegemaakt. Wanneer ik bijvoorbeeld in de supermarkt iemand zag met dezelfde haarkleur of hetzelfde luchtje als mijn ex-partner, dan zorgde dit ervoor dat ik helemaal verstijfde. Dat begrijp je alleen vanuit eigen ervaring. Wanneer ik zelf destijds een ervaringsmaatje had gehad naast mijn therapeut dan zou mij dat enorm hebben geholpen”, aldus Barbara.

‘Je geeft hoop en steun’
Inmiddels is Barbara zelf ervaringsmaatje bij Moviera voor een deelnemer van Maatje achter de Voordeur. “Ik heb nu rust en alles klopt in mijn leven. Ik vind het mooi dat ik een ander kan helpen vanuit mijn eigen ervaring en ik heb er zelf ook wat aan. Het contact zet mij soms met beide benen op de grond. Dan realiseer ik me dat ik ook zo diep heb gezeten”, vertelt Barbara.

Twee keer per maand zien ze elkaar. Ze geven samen invulling aan deze momenten, dat is heel wisselend. “Je hoeft het niet uit te leggen want de ander begrijpt je. Je mag echt jezelf zijn in dit contact,” vertelt Barbara. Ze vult aan: “Ik denk mee, maar ze moet het zelf doen. Zelfredzaamheid vind ik erg belangrijk. Daarnaast geef ik als maatje hoop en steun aan de deelnemer. Weer eigen keuzes maken kan bijvoorbeeld heel moeilijk zijn. Je komt vanuit een relatie waarin alles bepaald werd. Ontdekken wat je zelf leuk vindt en wilt. Je kan weer eigen keuzes maken maar dit kost tijd”.

Training
Voordat Barbara ervaringsmaatje is geworden heeft ze een training gevolgd. Dit waren negen bijeenkomsten. “Hier leer je bijvoorbeeld over de cirkel van huiselijk geweld en verschillende gesprekstechnieken”, vertelt Barbara.
Na de training krijg je een certificaat en kan je gekoppeld worden. Dit maatjes contact ga je aan voor de periode van één jaar. Een deelnemer mag pas deelnemen als het geweld uit iemands leven is en er geen dreiging meer is, veiligheid wordt hierin voorop gesteld.

Wanneer je als maatje actief bent heb je twee keer per jaar intervisie met andere ervaringsmaatjes en kun je terugvallen op iemand van Moviera. Barbara vult aan: “De training lijkt veel maar je bent met gelijkgestemden en het is erg leerzaam”.

‘Ik zie haar groeien’
Barbara heeft nu een half jaar contact met een deelnemer. Ze zegt: “Ik zie haar groeien. Ze was een stil grijs muisje en nu zie ik een steeds sterker wordende vrouw. Het geeft voldoening dit te zien. Er voor iemand zijn en luisteren is zo belangrijk. Het contact is echt samen lachen en huilen. Alles mag er zijn. Ik vind maatje zijn echt van toegevoegde waarde in mijn leven, hiermee help je iemand echt verder”

Maatjes achter de Voordeur van Moviera is op zoek naar ervaringsmaatjes huiselijk geweld. Ken jij de zoektocht van onmacht naar kracht? En wil je jouw ervaring inzetten om een ander te helpen? Meld je aan als ervaringsmaatje. Je vindt meer informatie over de vacature via www.epedoet.nl/vacatures

Overzicht EpeDoet