Vertrouwensman van Oener jeugd. Leven van Wim afgestemd op God en naaste.

Vertrouwensman van Oener jeugd. Leven van Wim afgestemd op God en naaste.

Iedere zaterdagavond, al vijf jaar lang, stelt jeugdouderling Wim Schurink zijn huis beschikbaar voor de Oener jongeren. Het komt voor dat hij zelf is verhinderd. ,,Dan geef ik ze de sleutel en vindt bij thuiskomst alles keurig opgeruimd.”

Hij liet speciaal voor dit doel  in zijn tuin een blokhut bouwen, maakte uitnodigende zitjes, een riante plek om een barbecue te houden. En als het regent? Dan vinden ze in de woning de weg. Het leven van Schurink is afgestemd op God en de naaste. Dat laatste beperkt zich niet tot de jongeren, maar daarvoor heeft hij wel een zwak. ,,We kenden hier het Kompas. De jeugd van 15 tot 23 kwam samen in de kelder van het kerkelijk gebouw De Ark. Dat droogde op. Ik kreeg het verzoek om het nieuw leven in te blazen. Daar heb ik ja tegen gezegd. Mits ik het op mijn manier mocht doen.  Soms heb ik tachtig jongeren  in de genoemde leeftijdscategorie over de vloer. Er is een geweldige band ontstaan.” Er valt een stilte; de emotie wordt even teveel als hij terugdenkt aan het overlijden van Loes van Triest, één van hen. Een schok voor de hele gemeenschap. Wim haalde op de dag dat het treurige feit bekend werd iedereen bij elkaar in De Ark. Uithuilen op elkaars schouders. Hij is als gelovig mens niet vastgeroest in doctrines. De groep van de zaterdagavond bestaat uit jongeren die tot diverse kerken behoren, van streng gereformeerd tot rooms katholiek en van gelovig tot onkerkelijk. Hij  beschouwt ze allemaal tot zijn naasten.

Organisator

Schurink is daarnaast een geboren organisator die overloopt van ideeën. Neem nou de christelijke zangvereniging Jubilate Deo. Het ledental  liep terug van 50 naar 22 leden. Opheffing stond op de stoep. Schurink zocht contact met twee leden die net waren afgehaakt, Hans en Ina. Ze gooiden het roer om naar een projectkoor dat onder de energieke leiding van een nieuwe dirigent, Vaassenaar Cor van Leeuwen, een periode van grote  bloei doormaakt. Inmiddels met boven de zestig zangers, die ook weer diverse kerkelijke  geledingen vertegenwoordigen. Wim was roerganger bij de festiviteiten in het kader van 75 jaar Bevrijding. ,,We dien het volgend jaar dunnetjes over, maar dan meer blokaal gericht.” De wandeltocht op Kerstavond is een ander idee uit zijn koker. Inmiddels ook een vast gegeven.  Hij was een tiental jaren voorzitter van de ondernemersvereniging in Hattem, daar waar hij de plaatselijke Bruna bestuurt. Speelt zijn partijtje mee in de landelijke organisatie ervan. In de Oener kerk staat hij nu te boek als Jeugdouderling, maar hij deed en doet daarbinnen zoveel meer dat we het de pen niet willen aandoen dat allemaal op te schrijven. ,,In de afgelopen twee weken was ik negen avonden op pad. Dat is een beetje veel van het goede. Toch voelt het niet als een last. Samen aan iets bouwen, voor mij het mooiste wat er is. Misschien heb ik enig talent. Dan ben je er toch aan gehouden om dat te benutten.”

Wim met op de achtergrond de blokhut, op zaterdagavonden het domein van de Oener jeugd.

 

Reportage en foto: Dick van der Veen

Dit vind je misschien ook interessant!

© 2024 Media Magneet